Afscheid, vertrek en aankomst

Hallo lieve familie en vriendjes,

Ik heb toch maar een blog aangemaakt om mijn avonturen met jullie te delen :)

Allereerst wil ik jullie allemaal bedanken voor het komen op mijn afscheidsfeest, ik heb er echt van genoten!

Gisteren zijn Hathi en ik al aangekomen in Stoke-on-Trent. Voor diegene die het leuk vinden om beide blogs te lezen is hier de link naar de blog van Hathi: http://hathiengland.blogspot.nl/. Zij doet haar blog in het Engels, daar heb ik niet zo'n zin in haha!

Gisteren zijn we dus aangekomen, maar hoe?! Het begon al op het vliegveld. Volgens de vliegtuigmaatschappij hadden we samen voor 40 kg geboekt ipv apart. Conclusie, we hadden heel veel overgewicht mee. Uiteindelijk toch maar besloten om het overgewicht maar te betalen want we konden echt niets meer terugsturen met onze ouders. Het resultaat hiervan was dat we 10!! minuten hadden om van de check-in door de douane en de andere controles te komen hadden. Dus het afscheid van onze ouders was heel heel heel kort. Zo hadden we ons dit natuurlijk niet voorgesteld, dus toen kwamen de tranen tevoorschijn. Bij de douane heb ik maar in m'n allerbeste Engels aan iedereen die daar stond gevraagd of we voor mochten omdat onze gate ging sluiten. Iedereen liet ons voor en Hathi achter mij maar 'thank you' tegen iedereen zeggen. Achteraf moet ik er wel om lachen, maar toen voelde we ons beide behoorlijk klote. Na de douane rennen we naar de volgende controle, moest alles uit onze tas, laptops etc. Ik weet dat ik het niet meer mag zeggen maar: "Wat een ellende!". Maaaaaar na al dit, kwamen we op tijd bij de gate aan en zaten we in het vliegtuig!

We waren al in 65 minuten in Manchester! Dat was een half uur eerder dan gepland, dus dat ging heel snel. Onze koffers kwamen als eerste op de band dus we konden zo doorlopen naar de trein. Aan het ticket locket werden we goed geholpen de medewerkster. Ze vertelde dat we op Manchester Picadilly moesten overstappen op de trein naar Stoke. Deze trein ging echter 4 minuten na het kaartje kopen, dus wij weer rennen met onze 2 koffers!
We stapten de trein in, helemaal bezweet door het rennen met onze koffers en handbagage. Zeg ik tegen Hathi: "Kijk hem lachen daar", er zat een jongen een beetje te lachen naar hoe wij die trein in kwamen gestormd. Zegt hij: "Jaa ik kan jullie gewoon verstaan hoor", met een lach op zijn gezicht. Haha, oeps!
Iedereen die we aanspraken was wel heel aardig (tot nu toe) en heel behulpzaam. We zijn in één keer goed gereisd en kwamen aan in Stoke-on-Trent.

5 minuten lopen en we zijn bij ons huisje aangekomen. Ik heb de enige beneden kamer, vind ik wel fijn ;-) Het is een mooi kamertje, het enige nadeel is dat er geen dekbed is, deze gaan we vandaag dus even kopen! Hathi heeft een kamer boven, deze is iets kleiner dan die van mij maar ziet er ook prima uit.

In de middag hadden we met Nick afgesproken, ons andere klasgenootje wat ook hier woont. Hij heeft ons al een heleboel dingen verteld over waar we bepaalde winkels kunnen vinden en hoe we hier het beste naartoe kunnen reizen.

Na deze dag waren we vrijwel doodop. Ik ben om 6 uur in m'n bed gedoken en er vanmorgen om half 10! pas weer uitgekomen. Vandaag weer een drukke dag voor de boeg met allemaal kleine dingetjes kopen, onze stagebegeleider hier even mailen dat we zijn aangekomen etc.

Liefs Stéphanie!